Het oeuvre van Ton Slits (1955, NL) bestaat naast ruimtelijk werk (installaties en werk in de publieke ruimte) ook uit schilderijen en collages, die zich eveneens kenmerken door een sterk ruimtelijk karakter.

De vormentaal die hij gebruikt, past binnen een scala van iconen die in dit hypervisuele tijdperk, een duidelijke aanwezige rol speelt. Deels herkennen we een hedendaagse beeldtaal, afkomstig van computerspelletjes en pictogrammen, die de beschouwer uitdaagt tot aandachtig en zorgvuldig kijken.

Wat is de diepere betekenis achter de uiterlijke verschijningsvorm van het werk? Enig houvast wordt geboden, maar tegelijkertijd wordt de kijker op een dwaalspoor gezet. Bewust, zo lijkt het. Want de symbolen betekenen nu eenmaal niet voor iedereen hetzelfde.